|
Ho, longa estas voj', de ni ĝis tiu stelobrilo, ĝis nin atingas la radi', forpasas jaromilo. Jam eble en senfina Blu' delonge mortis brulo, sed la radio tamen plu briladas al okulo. Pri l' morta stelo la radi' ankoraŭ plu atestas. Ĝi estis, ne albrilis ĝi, vidata, ĝi ne estas. Sopiro same. Se ĝi jam en nokt' forbrulis tute, la lum' de l' estingita am' plu sekvas nin salute. |